هر تغییر فرصتی به ما ارائه می‌دهد.
که خوشحالی، موفقیت یا ثروت فقط یک تصمیم با ما فاصله دارد؛ ولی مدیریت انرژی پیش‌نیاز برای تمام این چیزهاست.
که چیزی که ما تحمل می‌کنیم، انرژی ما را تضعیف می‌کند.
که ما مسوول آینده‌ی خود هستیم.
که اگر کاری را که همیشه انجام داده‌ای، باز انجام دهی؛ همیشه چیزی نصیبت می‌شود که تا الان شده است.
که هر چقدر بیش‌تر قدرتمندتر و توانمندتر شویم، به دیگران هم می‌توانیم قدرت و توان اعطا کنیم.
که داشتنِ انتخاب به انسان قدرت می‌دهد و ترس آن را تخلیه می‌کند.
که فداکاری‌کردن نتیجه‌ی برنامه‌ریزی ضعیف است.
که قدرت همانند عشق است؛ تنها راهِ داشتنش، اعطای آن به دیگری‌ست.
که نستاندن چیزی به‌اندازه‌ی ندادن و نبخشیدن، خودخواهانه است.
که نه تمام مردها مریخی و نه تمام زنان ونوسی هستند.
که انعطاف‌پذیری، قدرت‌داشتن است و اعتماد نیرویی ابدی‌ست.
که بیماری و ضعف، هم چالش و هم فرصت هستند.
که راندن به‌سمت هر مسیری شامل این است که نوددرصد اوقات از مسیر خارج شده باشی.
که خوشحال‌بودن یک فرآیند است، نه یک نقطه‌ی پایانی.
که به پیام‌رسان‌ها هم آسیب می‌رسانند.
که چگونه روی وقتم سرمایه‌گذاری کنم تا این‌که آن را بگذرانم.
که آخرین قضاوت زمانی اتفاق می‌افتد که آخرین فرد کره‌ی زمین دست از قضاوت‌کردن بردارد.
که اعتماد و اطمینان از راهِ یکدلی ساخته می‌شوند.
که یکی از بهترین روش‌ها برای کمک‌کردن به مردم ساختن محیطی‌ست که در آن می‌توانند به خودشان کمک کنند.
که اگر بدون دردسر انجام نمی‌شود، احتمالا آن کار را اشتباه انجام می‌دهیم.
که هدفگذاری خوب نیازمند بنیاد شخصی قوی‌ست.
که اگر من به مشتری یا مراجعه‌کننده نیاز داشته باشم، آن‌ها به‌جای ارزش من، نیاز من را حس خواهند کرد.
که سریع‌ترین راه برای زندگی‌کردن، فائق‌آمدن بر ترس است.
که دو نتیجه‌ی ممکن در زندگی وجود دارد؛ یا به نتیجه رسیده‌ایم یا بهانه‌هایی داریم که چرا آن چه می‌خواستیم نشد.
که هدف زندگی این است که تا می‌شود دیر و جوان مُرد.
که لازم نیست من زن شگفت‌انگیزی باشم؛ فقط کافی‌ست خودِ شگفت‌انگیزم باشم.
که من زندگی را دوست دارم.
که اگر نمی‌دانی به‌کجا می‌روی، احتمالا سر از یک‌جای دیگر درمی‌آوری.
که قبل از این‌که رهبران پیروی کنند، پیروان باید رهبری کنند.
من یاد گرفته‌ام...
که هیچ‌چیز از بالا به پایین جواب نمی‌دهد.
که من نمی‌توانم آن چیزی را که حاضر به مواجه‌شدن با آن نیستم، تغییر دهم.
که ما در دنیایی بی‌عیب زندگی نمی‌کنیم.
که موثر‌بودن، انرژی کم‌تری از کارآمد‌بودن مصرف می‌کند.
که پس‌اندازداشتن به انسان جرات می‌دهد.
که وقتی جایی را که در زندگی هستم، بپذیرم، با تلاش کم‌تری می‌توانم به جاهای دیگر برسم.
که «ایمان» یک فعل است.
که وقتی از خودم می‌پرسم، «امروز چه‌چیزی می‌توانم از این فرد در این رابطه یاد بگیرم»، شروع به دوست‌داشتن آن فرد می‌کنم.
که خرید قهوه‌ی خوب همیشه ارزش پولش را دارد.
که خیلی از چیزهایی که در لحظه مهم به‌نظر می‌رسند، در واقع مهم نیستند.
که داشتن یک چشم‌انداز همیشه مثبت، نتایج خوبی به‌همراه دارد.
که وقتی به ارزش خودم باور داشته باشم، دیگران جذب من می‌شوند.
که وقتی با عزم زندگی کنم، ولی وابستگی نداشته باشم، اتفاقات فوق‌العاده‌ای خواهد افتاد.
که حق با «دوروتی» در قصه‌ی «جادوگر شهر آز» بود که می‌گفت، «چیزی که قلب‌مان می‌خواهد، در کنارمان است، ولی بعضی‌وقت‌ها باید به دور دست‌ها سفر کنیم تا آن را بیابیم.
که وقتی به‌عنوان ملازم با استعدادهایم برخورد می‌کنم، دنیا از من در رشد این استعدادها حمایت می‌کند.
که مسیر هر فردی منحصربه‌فرد و برای دیگران غیرقابل تشخیص است.
که صرفا تماشا‌کردن تلاش مردم برای کنترل چیزها قدرتمندتر از تعامل‌داشتن با آن‌هاست.
که وقتی در خصوص ارزش‌ها و نیازهایم شفاف هستم، اطرافیانم از من حمایت خواهند کرد.
که «بایدها» معیارهای افراد دیگر هستند؛ نه من.
که وقتی آرام می‌نشینم، ذهنم آرام می‌شود و تبدیل به نفسم می‌شود و روحم نفس می‌کشد.
که «نهایی‌کردن فروش» در واقع شروع داستان است، نه پایانش.
که وقتی احساس تنهایی می‌کنم، به دلیل این است که از ارزش‌های خودم دور شده‌ام.
که دانش کافی نیست؛ باید دنبال درک، خرد و تسلط هم باشیم.
که افراد، اصول و نتایج به‌همین ترتیب اهمیت دارند.
که گذراندن یک‌ساعت در طبیعت می‌تواند پاسخ به هر سوال انسانی را روشن کند.
که با برنامه‌ریزی‌کردن کل هفته، ذهنم را با داشتنِ یک ساختار، آرام می‌کنم؛ ساختاری که تمام تغییرات در آن اتفاق خواهد افتاد.
که همه به لبخند جواب خواهند داد.
که هر چقدر بیش‌تر شکرگزار باشم، بیش‌تر خوشبختم.
من یاد گرفته‌ام...
که در ورودیِ دَر بایستم و قبل از ورود به اتاق، رابطه، شغل یا یک گروه نفس بکشم. به این‌صورت می‌توانم متوجه شوم واقعا چه حسی دارم و یک تصمیم آگاهانه برای ماندن یا رفتن بگیرم.
که از همه‌چیز درس بگیرم. حتی اگر از حسی که برایم داشته است، متنفر باشم.
که هر چقدر منحصربه‌فرد‌بودن خودم را درک کنم؛ کم‌تر لازم است خودم را با دیگران مقایسه کنم.
که اول مهم است کار را شروع کنم، بعد، با ایمان‌داشتن می‌دانم چگونه تمامش کنم.
که وقتی خدمت می‌کنم و به دیگران می‌بخشم، در واقع در حال خدمت به خودم هستم و به خودم می‌بخشم.
که هر انسانی نیاز به عشق، خدمت و خلق‌کردن دارد.
که من در این لحظه کافی هستم.
که حافظه به طرز بدی، گزینشی عمل می‌کند.
که زندگی به همان میزانی که ما اجازه دهیم، فوق‌العاده، جادویی و زیباست.
که فقط کارها و وظایف را می‌شود مدیریت کرد؛ مردم باید رهبری شوند.
که بهترین فرصت‌ها تقریبا همیشه در قالب یک‌چیز دیگر به سراغ‌مان می‌آیند.
که هیچ‌کس باعث رنجش من نمی‌شود، من هستم که رنجیده می‌شوم.
که زندگی آزمون همیشگی کنارآمدن با دیگران است.
که هر چقدر بیش‌تر «کمک» کنم، بیش‌تر قدرت شخصی را از دیگران می‌گیرم.
که تصمیم ناخودآگاهانه به‌صورت پیشفرض پیروز است.
که تنها فردی که قرار است تا ابد با او باشم، خودم هستم.
که روابط و قضاوت‌ها نشان می‌دهند چه حسی در مورد خودمان داریم.
که آزادی یک حالت ذهنی‌ست.
که می‌توانم به خودم اعتماد کنم.
که هر چیزی را که نیاز دارم، همین الان دارم.
که بعضی‌وقت‌ها یک ناله، شکایت یا آهِ خوب می‌تواند حس خوبی داشته باشد.
که هر فرد یک معلم است و هر موقعیت درسی به‌همراه دارد.
که فراوانی همیشه بهترین چشم‌انداز است.
که از برنامه عقب‌افتادن و دنبال‌کردن آن، سخت‌تر از پا‌به‌پا حرکت‌کردن با آن است.
که فرد بدبین، آرمانگرایی بوده که در رسیدن به رویایش ناموفق بوده است.
که مرتب‌کردن فضای فیزیکی باعث فضای ذهنی تمیزتر می‌شود.
که معلمان خوب معمولا همه‌ی چیزهایی را که می‌دانند، درس نمی‌دهند.
که وقتی ارزش‌های خودمان را بشناسیم، هیچ تصمیمی سخت نیست.
که حتی شرم‌آورترین رفتار هم از سوی فرد انجام‌دهنده یک کار کاملا عقلانی به‌حساب می‌آید.
که وقتی نگرانی هست، تقلا برای کنترل وجود دارد.
که بهترین درمان برای استرس شخصی، تصویر ماهواره‌ای زمین از فضاست.
من یاد گرفته‌ام...
که «کارکردن» مداوم نشان‌دهنده‌ی این است که «وجود» ما در حال رنج‌دیدن است.
که اگر یک سوال احمقانه بپرسی، یک پاسخ هوشمندانه دریافت خواهی کرد.
که هر چقدر احساس گناه بیش‌تر باشد، نیاز ما برای مقصردانستن بقیه بیش‌تر می‌شود.
که هرکدام از ما دنیا را به‌صورت منحصربه‌فرد می‌بیند و تجربه می‌کند.
که اگر بهای یک‌چیز بسیار بالا باشد (حتی اگر بتوانم توجیهش کنم) باید از معامله کنار بروم.
که همه بعضی‌وقت‌ها بد رفتار می‌کنند.
که حتی خرگوشِ برند باتری انرژایزر هم نیاز دارد باتری‌هایش را عوض کند.
که هر دلاری که دریافت می‌کنم، از فرد دیگری به من رسیده است.
که نمی‌شود صرفا با فکر‌کردن به احساسات، با آن‌ها کنار آمد. احساسات را باید تجربه، اذعان و قبول کرد.
که عشق واقعی شامل پذیرش افراد است؛ پذیرش آن کسی که هستند و همین‌طور آن کسی که نیستند.
که هیچ‌کس بهتر از من نیست و من هم بهتر از کس دیگری نیستم.
که بخشش کلید لذت‌بردن از زندگی‌ست.
که من نمی‌توانم شرایطی را که با آن مواجه می‌شوم، انتخاب کنم، ولی می‌توانم شیوه‌ی واکنش به آن را انتخاب کنم.
که لباسشویی در طول هفته کم‌تر شلوغ است.
که مشکل مهم نیست، شیوه‌ی برخورد من با مشکل است که اهمیت دارد.
که وقتی فشار زیادی روش دوشم حس می‌کنم، باید به خودم وقت استراحت دهم.
که نباید منتظر زمان «درست» باشم و زمان را برای کاری که میخواهم انجام دهم «درست» کنم.
که باارزش‌ترین هدیه‌ای که می‌توانیم به کودکان‌مان دهیم، شورواشتیاق است.
که اکثر افراد فقط می‌خواهند شنیده شوند.
که حدس و گمان‌های من معمولا درست هستند.
که زندگی را می‌شود جوری طراحی کرد که به‌شدت ساده باشد.
که دور و اطراف من به طرز عالی شرایط محیط درون من را نشان می‌دهند.
که سکوت بین دوستان می‌تواند هدیه‌ای ارزشمند باشد.
که در بحث‌ها، آن فردی که معمولا بلندتر فریاد می‌زند، اشتباه می‌کند.
که در زندگی من جایی برای دشمن‌ها نیست.
که وقتی کسی می‌گوید، «دیدی بهت گفتم»، من نشنیده‌ام که این را به من بگوید.
که در هر چیزی شکست بخورم، یا هر کاری جواب ندهد، دنیا تمام نمی‌شود.
که یادگیری ما هیچ‌وقت تمام نمی‌شود.
که در غیاب قوانین، مردم قوانین خود را می‌سازند.
که ساختن یک زندگی با امرارمعاش‌کردن یکی نیست.
من یاد گرفته‌ام...
که درک من از واقعیت با دیگران یکی نیست.
که همیشه ایده‌ی خوبی‌ست که بازی و قوانینش را قبل از بازی‌کردن بدانم.
که افکار، اشیاء هستند.
که خوشحالی، بیش‌تر از این‌که شانسی باشد، انتخاب است.
که افکار واقعیت ما را می‌سازند.
که موفقیت ناشی از انجام کاری‌ست که دوست داریم و دوست‌داشتن کاری‌ست که می‌کنیم.
که عشق زبان نمی‌شناسد.
که زندگی طولانی‌تر از آن است که آن را در شرایطی سپری کنیم که شادی‌بخش نیست.
که فضای شخصی مهم‌تر از زمان آزاد است.
که زودشروع‌کردن یک‌کار به ما ذخیره‌ی زمانی می‌دهد.
که داشتن درآمد میلیون دلاری با تخیل فعال به‌دست می‌آید.
که گفتن حقیقت بزرگ‌ترین آزادی‌بخش است.
که عشق بهترین هدیه‌ای‌ست که می‌توانیم به خودمان و دیگران بدهیم.
که وقتی بابت چیزی که دارم شکرگزار باشم، چیزهای بیش‌تری نصیبم می‌شود.
که فراوانی حالت طبیعی ماست. کمبود، توهم است.
من یاد گرفته‌ام که بزرگ‌ترین مانع برای یادگیری، جمله‌ی «می‌دانم» است.
از 2 رای