معرفی کتاب هفت مهارت موثر مربیگری:
مربیگری به عنوان یک رویکرد توسعه ی فردی و تیمی در دهه ی اخیر توجه زیادی را در حیطه ی پرورش سرمایه ی انسانی و استعداد ها به خود جلب کرده است. پژوهش های زیادی در این زمینه انجام شده و کتاب های ارزشمندی نوشته شده اند.در بحث مفهوم مربیگری ، مربیان و نویسندگان بزرگی همچون مارشال گلداسمیت ، جان ویتمور، استفان کاوی ، ریچارد بویاتیس،مایکل استینز،پاتریک ویلیامز،تیم گاوی و.. مفهوم پردازی های جالب و جامعی را هم راستای سبک حرفه ای شان ارائه کرده اند.
در این راستا فدراسیون بین المللی مربیگری (ICF) تعریفی منسجم دارد: « مشارکت با افراد در یک فرآیند متمرکز، خلاق و برانگیزننده ی تفکر به منظور بیشینه سازی و تحقق توانمندی های فردی و شغلی است.کاربست چنین فرایند تحول آفرینی نیاز به درونی سازی اصول و ارتقای شایستگی های اساسی (فدراسیون مربیگری یازده شایستگی را به عنوان معیارهای مربی حرفه ای تبیین و معرفی کرده است» دارد.
ریشه ی بسیاری از شکست ها ، ناکامی ها و رهاسازی های نیمه کاره ،شاخه به شاخه پریدن ها و هدر رفت فرصت ها و انرژی وجودمان در مه آلودگیست. مه آلودگی در مواجهه با چشم انداز آینده، ماموریت ، اهداف ، استراتژی ها و زمینه سازی برای دستیابی به اهداف و در کل ، سردرگمی و مه آلودگی در دستیابی با « خودِ ایده آل » مان ، براساس نظریه ی کارل راجز ، فاصله ( فاصله مابین « من فعلی » با من « منِ مطلوب و ایده آل » ) منشا اضطراب بنیادی و خاستگاه بسیاری از رفتارهای ماست.ماهیت اصیل مربیگری در طرح این پرسش است که رفتارهای ما در مسیر « منِ بهتر » شدن تا چه حد ریشه در عقلانیت و روشن بینی دارند. فلسفه ی مربیگری ، فلسفه ی اندیشیدن صریح و شفاف است.پرداختن به پرسش هایی همچون : تصویر ما از « خودِ ایده آل » مبتنی بر واقعیت و خودشناسی چیست ؟ برای تحقق این « منِ بهتر » به چه اولویت هایی باید بپردازیم؟ تحقق این اولویت ها چه کیفیتی برای زندگی مان ایجاد می کند؟ معیارهای ما برای تعیین این اولویت ها چیست؟ تلاش های ما در این زمینه تا چه حد عقلانی و خردمندانه است؟ آیا در مسیر درستی پیش می رویم؟ چه مسئولیت هایی را باید بپذیریم؟ چه شاخص هایی تعیین کنیم که پیشرفت ما را به درستی رصد کند؟ چگونه و در چه زمانی بازخورد دهیم؟ و همه ی این ها در قالب یک پرسش اساسی : آیا در فرانگری صادقانه ی خود از مسیری که انتخاب کرده و پیش می رویم تجربه و احساس رضایتمندی داریم؟
یک مربی حرفه ای از دل مطالعه، پژوهش و تجربه های عملی برای خودش یک نقشه ی ذهنی عینی ، صریح و نهادینه شده پرورش می دهد.او به نیکی می داند که به چه اصولی باید وفادار باشد ( اعتماد ، توان درونی ، تعهد ، اجرا ) و چه مهارت ها و شایستگی هایی را باید با آگاهی و تمرین به حد تخصص و تسلط برساند
مایکل کی سیمپسون در این کتاب به تایید دکتر گلداسمیت ، به خوبی توانسته است پیمودن مسیر مربی حرفه ای شدن را به صورت تمام عیار و کاملا کاربردی نشان دهد.
در بخشی از کتاب هفت مهارت موثر مربیگری می خوانیم:
همه ی جلسات مربیگری چارچوب دارند.می دانید منظورمان چیست؟ یعنی همیشه و در همه ی تجربه های مربیگری هدف جلسه توسط دریافت کننده ی خدمات یا همان مراجع تعیین و مشخص میشود. سازمان ها اکثرا مربیانی داخلی یا خارجی را به خدمت می گیرند تا عملکرد مدیران ارشد را ارتقا دهند یا در بعضی موارد آن ها را آماده ی پذیرش پست مدیریت کنند ، اگر چه منافع سازمان کلی و در راستای بهبود استراتژی ها و اهداف است، در نهایت مربیگری یک فعالیت فردی و یک به یک است.
مانند خیاط حرفه ای یک مربی اول سعی می کند بفهمد که مراجع چه می خواهد و سپس به بررسی شرایط او می پردازد. مربی متعهد هیچ وقت سعی در پوشاندن یک لباس از پیش آماده شده به تن کسی را ندارد.مربی حرفه ای با چشم انداز خود مراجع شروع می کند و سپس او را به سوی اولویت بندی برای پرداختن به مهم ترین خواسته ها راهنمایی می کند تا بتواند چشم اندازش را محقق کند. مربیگری پیدا کردن و توسعه ی توان درونی افراد در راستای کسب نتایجی است که برای خود فرد و سازمان ثمر بخش باشد. ایده ی زیر بنایی و هسته ای مربیگری این است که هر فردی امکان رشد و توسعه را دارد و بیش تر اینکه همه ی افراد « توان درونی » برای بهتر شدن و بهبود کیفیت زندگی خود را دارند.حال نقطه ی شروع برای هر کسی می تواند متفاوت باشد. این حقیقتی است که بعضی ها نسبت به همطراز های خود تلاش بیش تری داشته و دستاورد چشم گیرتری کسب می کنند.درک اولویت ها ، توان درونی و اهداف مخاطبان به زمان نیاز دارد و مستلزم گوش دادن فعال ، مشاهده گری ، بررسی مجدد و ساختاردهی به رویکرد جلسه ی مربیگری است تا بتوان از تفاوت های فردی هر شخصی به عنوان یک اهرم پیش برنده استفاده کرد. ما این کار را در ابتدای امر با فهم داستان، بافت ، ساختار زندگی و نقطه نظر های مراجع انجام می دهیم. سپس می توانیم در صورت نیاز به مهندسی مجدد نقطه نظر بپردازیم تا توان درونی مراجع به کار گرفته شده و شکوفا شود.
از 0 رای